شبه شعر: نرگس

نرگس
ابهام سرد یک جهان بی‌روح
خوابی که هرگز تعبیر نخواهد شد

شاخه‌های گل خشک شده و سردی دست‌هایی ترک‌خورده

کافه‌ای پردود
محو
محو
محو
جز لب‌های ترک خورده و بخار یک فنجان

یک نگاه
پر از مهر و دروغ و غرور

باد سرد زمستانی
تقلای نافرجام دست‌ها
و خیالی که هیچ‌گاه پایان نمی‌یابد
گل نرگس در زمینه‌ی سفید
آرامش پیش از طوفان

خیانت
در ابهام گنگ این دنیا
و آرزوهایی که در فنجان شکلات داغ حل شدند
خواب
خواب
کابوس

اسکناس‌ها و دست‌ها و دندان‌ها
یک دفترکار
سیاهی ریش و سیاهی چادر
سردی دروغ، لرزان بر سفیدی بی‌شرمی
و گرمای پشیمانی

مردان ریش‌دار به رخت‌خوابم حمله می‌کنند
و با دندان‌های خون‌آلودشان تنم را پاره پاره می‌کنند
و من
سکوت می‌کنم
در برابر خدایی که فحشا را دوست دارد

دنیا فاحشه‌ی پیری است
که هیچ‌وقت سقط جنین نکرده است

و نرگس
بدبوترین گل دنیاست

پی‌نوشت: گاهی خوشبوترین گل دنیا مرگ است.