و جهان می چرخید

-در سوریه بین ارتش و طرفداران حکومت و پرس تی وی و العالم و تلویزیون سوریه از یک طرف و گروه های مسلح سلفی و غیرسلفی در درعا و جسرالشغور و تظاهرکننده های لیبرال و اسلام گرا و ملی گرا و بی بی سی و العربیه و الجزیره دعوایی است که بیا و ببین. مثل گوسفند کشته و مثل ملخ آواره.
-لیبی شده مثل مرحوم افغانستان.
-یمنی ها و مصری ها و تونسی ها هم که خوشحال اند، برای چی؟ از بس از دیکتاتوری بدشان می آمد که خودشان هم نمی دانند!
-بحرینی ها هم دارند افسرده می شوند! وقتی می بینند بشار اسد تحریم می شود و به قذافی حمله می شود و... ولیعهد اونا تور آمریکا و اروپا میره.
-الجزایری و مراکشی و اردنی ها هم خیلی دوست دارند بگویند ما هم عرب هستیم!
-فلسطینی ها و لبنانی ها هم فعلا با دهان باز مشغول تماشا هستند! به خصوص حسن نصرالله و سعدحریری و خالد مشعل، خوش به حال آنی که شرط را ببرد!
-اروپایی ها هم مشغول انتقادات سوسولی سوسیالیستی به ریاضت اقتصادی اند.
-آمریکایی ها هم خر و پف شان بلند است.
-اپوزیسیون ایران مشغول تبلیغ اعتصاب غذای زندانیان سیاسی در اعتراض به همه چیز و پیگیری شهادت جانسوز هاله و هدی و نشان دادن دوگانگی سیاست خارجی نظام در قبال سوریه و دیگران و دیدی دیدی گفتن به اصولگراها درباره رمالی وفال گیری احمدی نژاد و ... هستند. یعنی کلاً سرگرم اند.
-نیروهای بصیر و ولایت مدار و قدرت طلب و کینه ای و عقده ای هم مشغول نجاست مالی احمدی نژاد و جریان انحرافی نفوذی غیرولایتمدار جن گیر جادوگر که بسیار خطر جدی ای برای اسلام ناب محمدی و آرمان های انقلاب و ولایت فقیه و قدرت و مقام سپاهی ها و راستی ها و مهدویت و کلی چیزهای دیگه هستند هستند.
-احمدی نژاد هم مشغول کوتاه کردن دست های مختلف از بیت المال است.
-من هم به فکر دانشگاه و سربازی و ازدواج و اعتیاد و انتحار و غیره هستم. 

پی نوشت:

ابریق می مرا شکستی ربی
بر من در عیش را ببستی ربی

من می خورم و تو می کنی بدمستی؟
خاکم به دهن مگر که مستی ربی؟